Police: pomiędzy Odrą a Gunicą

Tego szukamy w Policach

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Police pogoda, Police, Police praca, kredowa Police, Police info, zakłady chemiczne Police.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Policach, tutaj możesz przeczytać kilka słów o ich historii.

Fakty Twoje Miasto Police

---

Najstarsze ślady zamieszkania w okolicy Polic wyrażone przez krzemienne narzędzia i broń zostały odkryte w okolicach Jeziora Świdwie, obecnie datowane na około 8000 lat p.n.e. Inne potwierdzone archeologicznie ślady ludzkiej aktywności w regionie Polic pochodzą z lat 2300-2100 p.n.e. i obejmują znaleziska reprezentujące najwcześniejszy okres kultury ceramiki sznurowej. Znaleziska te pochodzą z terenu wzniesienia w Mścięcinie, gdzie odnaleziono również pozostałości wczesnośredniowiecznego grodu, który osiągnął szczyt swojego rozwoju między IX a XI w. n.e.

Gród usytuowany między dzisiejszymi ulicami Asfaltową i Dębową miał istotny wpływ na powstanie Polic. Początkowo była to niewielka wieś, która stopniowo rosła, przekształcając się w małe miasto. Proces migracji ludności z grodu mścięcińskiego w okolice rynku staromiejskiego późniejszych Polic rozpoczął się już w XII w. Pierwsze wzmianki o Policach jako wsi pochodzą z lat 1243-1259. W 1260 r. książę pomorski Barnim I nadaje Policom prawa miejskie według prawa magdeburskiego. Kościół farny pod wezwaniem NMP został wspomniany w źródłach historycznych z 1269 r. Jednak przejęcie Polic przez Szczecin w 1321 r. zahamowało ich rozwój jako niezależnego ośrodka miejskiego na wiele lat.

Kolejnym istotnym wydarzeniem w historii Polic było osiedlenie zakonu augustianów w Jasienicy w drugiej połowie XIII w. Klasztor jasienicki istniał przez prawie trzy stulecia i prawdopodobnie wywarł znaczny wpływ na rozwój Polic oraz okolicznych wsi. W XIV-XV w. Police były niewielką osadą miejską liczącą około 500 mieszkańców, pozbawioną jednak prawa do budowy miejskich murów obronnych i dużego portu rzecznego. Mimo ograniczeń narzuconych przez szczecinian miasto rozwijało się, co potwierdza dokumentacja z 1510 r. znana jako Księga ławnicza, regulująca prawa i obowiązki mieszkańców Polic. W okresie średniowiecza, a także w nowożytności Polic dotykały częste pożary, zanotowane w latach 1510, 1540, 1596, 1603, 1650 i 1735. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) miasto było wielokrotnie plądrowane.

Police doświadczyły również grabieży i zniszczeń podczas konfliktu brandenbursko-szwedzkiego w latach 1676-1677 oraz w wojnie północnej w latach 1700-1720. Zależność Polic od Szczecina trwała aż do roku 1808, kiedy to stały się ponownie niezależnym ośrodkiem miejskim. To przyniosło znaczny rozwój rzemiosła i rozwoju miasta w XIX w. W 1821 r. uruchomiono regularne połączenie żeglugowe z Szczecinem i Świnoujściem. Połączenie omnibusowe ze Szczecinem rozpoczęto w 1854 r., a kolejowe w 1898 r. W ciągu XIX wieku liczba ludności Polic sukcesywnie wzrastała, osiągając 4415 osób w 1900 r. Rozwój miasta skutkował powstaniem nowych budowli użyteczności publicznej, takich jak szpital, duży budynek szkoły podstawowej, ewangelickie seminarium nauczycielskie oraz nowy kościół farny. W 1906 r. oddano do użytku nowy ratusz miejski, a także modernizowano i budowano nowoczesną infrastrukturę miejską.

Dalszy rozwój Polic w pierwszej połowie XX w. spowodował transformację charakteru miasta i okolic z rolniczego na przemysłowo-rolniczy. Ta tendencja została dodatkowo wzmacniana przez decyzję podjętą w 1938 r. o budowie dużego zakładu produkującego benzynę syntetyczną w Policach. Ten przemysłowy kompleks zajmujący około 1500 hektarów zmienił kompletnie oblicze miasta. 15 października 1939 r. Police wraz z gminami wiejskimi: Mścięcinem, Siedlicami, Przęsocinem i częścią Pilchowa, ponownie włączono do Szczecina, tworząc Wielki Szczecin.

W okresie II wojny światowej na terenie Polic funkcjonowały niemieckie obozy przeznaczone do przetrzymywania ludzi, w tym cztery obozy pracy, dwa obozy karne oraz filie obozów koncentracyjnych Stutthof i Ravensbrück. Lokalizacja tych obozów była związana z funkcjonowaniem potężnego zakładu chemicznego, gdzie głównie wytwarzano syntetyczną benzynę na potrzeby niemieckiej armii. Budowę fabryki rozpoczęto w 1937 r., a więźniowie byli wykorzystywani zarówno do jej rozbudowy, jak i do procesu produkcji. W tym czasie około 30 tysięcy więźniów z różnych krajów Europy pracowało jednocześnie w zakładzie, a szacuje się, że około 13 tysięcy osób straciło życie.

W latach 1944-1945 w wyniku licznych alianckich bombardowań fabryki benzyny syntetycznej – obiektu o strategicznym znaczeniu, Police zostały znacznie zniszczone. Po zakończeniu II wojny światowej miasto zostało przekazane polskiej administracji cywilnej, a od 4 października 1946 r. rozpoczęto odbudowę z zniszczeń wojennych. W 1955 r. populacja miasta osiągnęła około 5000 mieszkańców, w tym znaczna grupa uchodźców z Grecji i Macedonii. W latach 60. rozpoczęto budowę Zakładów Chemicznych, które do dzisiaj są jednym z największych zakładów przemysłowych województwa zachodniopomorskiego i odgrywają kluczową rolę w życiu Polic. Jasienica i Mścięcino zostały włączone w granice miasta.

---

Ciekawy/-a danych statystycznych? Kliknij tutaj.